هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

پرتوی از زندگی شیخ عباس قمى (ره)

برکت انگشتان 

از آیت الله شیخ عباس قمى (ره) صاحب مفاتیح و بسیارى از کتب دیگر نقل است که فرمود: (( من با انگشتانم غذا مى خورم چون برکات در انگشتان من است که با آن روایات ائمه را نوشته ام ))

دست بى گناه 

نقل میکنند که آیت الله العظمى نائینى (رحمه الله علیه) مدتى بود به درد پا مبتلا بود، به مرحوم شیخ عباس قمى صاحب مفاتیح الجنان فرمودند: مدتى است پاى من درد مى کند، دعائى بکنید که پایم خوب شود. مرحوم شیخ عباس قمى (رحمه الله علیه) فرمودند: من یقین ندارم که با زبانم گناه نکرده باشم لذا نمى توانم با زبان براى شما دعائى بخوانم ولى با دست به اهل البیت (علیهم السلام) کمک کرده ام ، لذا دست به پاى مرحوم آیت الله العظمى نائینى کشیدند و خوب شدند.

اخلاص در تاءلیف 

مرحوم شیخ عباس قمى صاحب مفاتیح الجنان براى فرزند بزرگش چنین نقل کرده که وقتى که کتاب منازل الاخره را تاءلیف کردم و به چاپ رسید در قم شخصى بود به نام عبدالرزاق مسئله گوى که همیشه قبل از ظهر در صحن مطهر حضرت معصومه مسئله مى گفت . مرحوم پدرم (( کربلائى محمد رضا )) از علاقه مندان شیخ عبدالرزاق بود به حدى که هر روز در مجلس او حاضر مى شد و شیخ هم بعد از مسئله گفتن ، کتاب منازل الاخره مرا مى گشود و از آن براى مستمعین و حضار از روایات و احادیث وارده مى خواند روزى پدرم به خانه آمد و مرا صدا زد و گفت شیخ عباس کاش مثل عبدالرزاق مسئله گو مى شدى و مى توانستى منبر بروى و از این کتاب که او براى ما مى خواند تو هم مى خواندى چند بار خواستم بگویم اى پدر این کتاب از آثار و تاءلیفات من است اما هر بار خوددارى کردم و چیزى نگفتم و فقط عرض کردم دعا بفرمائید خداوند توفیقى مرحمت نماید.

برگرفته از سایت : دارالارشاد